Zgrzewanie rezytancyjne
Dzisiejsza technika rozporządza kilkoma sposobami zgrzewania rezystancyjnego, które znajdują duże zastosowanie w przemyśle. Do najbardziej rozpowszechnionych należą: zgrzewanie doczołowe (zwarciowe i iskrowe) oraz punktowe, liniowe, garbowe.
Zgrzewanie doczołowe zwarciowe
Zgrzewanie to polega na łączeniu części metalowych, których końce są zamocowane w specjalnych szczękach zaciskowych, a zgrzewane powierzchnie stykają się ze sobą przez cały czas przepływu prądu (rys.7.1a).
Zgrzewanie doczołowe iskrowe
Polega ono na tym, że łączone ze sobą części metalowe po włączeniu prądu są kilkakrotnie do siebie zbliżane i oddalane w celu tworzenia łuku elektrycznego (rys. 7.1b).
Rys. 7.1. Schemat zgrzewania: a)zwarciowego, b)iskrowego; 1 - zgrzewany metal, 2 - szęczi zaciskowe chłodzone wodą, 3 - miejsce zwarcia lub łuk iskrowy, 4 - transformator, 5 - zgrzeina
Zgrzewanie punktowe
Zgrzewanie punktowe stosuje się do łączenia cienkich blach do 2mm układanych do zgrzewania na zakładkę.
Zgrzewanie garbowe
Zgrzewanie garbarowe jest odmiana zgrzewania punktowego. Garbary mają najczęściej kształt czaszy kulistej i służą m.in. do usztywnienia części wykonanych z cienkich blach. W zgrzewaniu garbarowym elektrody płaskie (płytowe) dociskają części, powodując miejscowe nagrzanie blach (garbów) i uzyskanie zgrzein punktowych. Garby powinny być na tyle sztywne, aby uległy tylko częściowemu zgnieceniu.
Zgrzewanie liniowe
Zgrzewanie liniowe stosuje się do łączenia cienkich blach (poniżej 2mm). Blachy założone na zakładkę przeciąga się między dwiema napędzanymi elektrodami krążkowymi przewodzącymi prąd i dociskanymi do blachy (rys. 7.4).
Rys. 7.4. Schemat zgrzewania liniowego: 1 - blachy zgrzewane, 2 - elektrody krążkowe, 3 - zgrzeina liniowa,
4 - transformator